 Het verhogen van de afvoer capaciteit in de rivieren Rijn, Waal, Merwede, Hollands Diep en Haringvliet creëert een ‘afvoer-snelweg'. Hiervoor is de bouw van meerdere 'kranen' nodig die het water richting de 'afvoer-snelweg' leiden in plaats van richting de rivieren IJssel, Nederrijn-Lek, Oude Maas, Nieuwe Maas en Nieuwe Waterweg. Normaliter staan deze kranen open, maar in geval van hoog water werken ze als een soort stuw in de rivier die het water richting de Waal afleid.
Om hoge rivier afvoeren ook tijdens een stormvloed nog af te kunnen leiden moeten de sluizen bij het Haringvliet open kunnen blijven staan. Daarom moeten de dijken langs de Waal en de Maas sterker en hoger gebouwd worden. Langs de Waal zullen de dijken ook moeten verlegt verlegd worden om het rivierbed te verruimen. Dit geeft ook een kans de dijken sterker en naar de nieuwste kennis helemaal van de grond af opnieuw te bouwen.
Dit plan voegt redundantie op systeem niveau toe. Omdat alle activiteiten in Nederland afhangen van veilig en droog kunnen functioneren is redundantie een essentiële systeem component om het risico te minimeren. Een meerwaarde is dat een real-life stress-testing op de dijken kan gedaan worden wat al sinds het hoogwater in de jaren negentig niet meer gebeurd is.
|