home

Strandgaper - Mya arenaria

Algemeen

Habitat beschrijving

Algemeen voorkomen

De strandgaper is in de 16e-17e eeuw in Europa geïntroduceerd vanuit Amerika. Hij leeft in een verticale positie op een diepte van maximaal 40 cm diep in het sediment (afhankelijk van leeftijd en de lengte van de adembuizen). In het Veerse Meer echter liggen de individuen om onverklaarbare reden bovenop het sediment #2.

De standgaper is een filterfeeder en haalt met behulp van zijn siphon (adembuis) micro-organismen (flagellaten) en ditritus uit het water. Daarnaast kan de Strandgaper met zijn siphon voedseldeeltjes van het sedimentoppervlak naar binnen trekken. De Strandgaper is goed bestand tegen lage zuurstofgehalten #2.

Milieurandvoorwaarden

Dosis-effect relaties

Oosterschelde

Stroomdiagram

Droogvalduur (%)	HGI
0	0.38
10	0.6
20	0.8
30	0.95
35	1.0
40	0.95
50	0.8
60	0.58
70	0.35
80	0.18
90	0.1
100	0.0

Referentie: #1

Stroomsnelheid (cm/s)	HGI
5	0.25
10	0.4
20	0.9
25	1.0
30	0.95
40	0.6
50	0.22
60	0.05
70	0.0

Referentie: #1

Onzekerheid en validatie

Het Oosterschelde model en het Waddenzee model zijn niet gevalideerd #1 #2.

Toepasbaarheid

Het Oosterschelde model kan enkel worden toegepast op de Oosterschelde en het Waddenzee model enkel op de Waddenzee #1.

Voorbeeld project

Oosterschelde #1 en #2 en Waddenzee #1.

Referenties

1 Kater, B.J., A.G. Brinkman, J.M.D.D. Baars en G.Aarts (2004): "Kokkelhabitatkaarten voor de Oosterschelde en Waddenzee", RICO document C060/03.