Deze rekenregels zijn niet gevalideerd.
|
Dit habitattype betreft duinvalleien die begroeid zijn met struweel waarin Kruipwilg (Salix repens) de boventoon voert. In ons land betreft het Kruipwilg-struwelen die gerekend worden tot twee verbonden: het Empetrion nigri en het Salicion cinereae. Het in de typenaam genoemde verbond Salicion arenariae wordt in ons land niet onderscheiden.
In licht overstoven, vochtige valleien kunnen zich begroeiingen ontwikkelen die worden gerekend tot de associatie Pyrolo-Salicetum van het verbond Empetrion nigri. Deze gemeenschap wordt, behalve door Kruipwilg, gekenmerkt door Rond wintergroen (Pyrola rotundifolia), Klein wintergroen (Pyrola minor) en het zeldzame Stofzaad (Monotropa hypopitys). Deze variant van het habitattype vormt dikwijls mozaïeken met soortenrijke duinvalleivegetatie (vegetatietype H2190 - Vochtige duinvalleien). Het vegetatietype Vochtige duinvalleien gaat het vegetatietype Kruipwilgstruwelen voor in de successieontwikkeling.
De tweede variant van het habitattype komt voor in natte valleien, waar zich tamelijk hoge begroeiingen kunnen ontwikkelen met Kruipwilg en Grauwe wilg (Salix cinerea). Deze struwelen behoren tot de subassociatie salicetosum repentis van het Salicetum cinereae (verbond Salicion cinereae).
Het habitattype heeft haar zwaartepunt in de kalkarme duinen ten noorden van Bergen (vooral op de Waddeneilanden en in het Zwanenwater), maar wordt in minder goed ontwikkelde vorm ook in de zuidelijkere duingebieden van ons land aangetroffen.
Dit habitattype is zeer gevoelig voor verzuring #1.
Deze dosis-effect relaties zijn gebaseerd op de standplaatsfactoren van voorkomende plantengemeenschappen, omdat het habitattype zelf een landschapskenmerk is.
|
|
Deze rekenregels zijn niet gevalideerd.
Deze dosis-effect relaties zijn gebaseerd op de standplaatsfactoren van de plantengemeenschap die in dit habitattype is opgenomen. Het habitattype zelf is een landschapskenmerk waardoor het erg moeilijk is om relaties te definieren.
Er is geen voorbeeldprojekt beschikbaar.
1 http://www.minlnv.nl/natura2000
2 Schaminée, J.H.J., Weeda, E.J. en Westhoff, V.. De vegetatie van Nederland. Deel 3. Graslanden - zomen en droge heiden. Opulus Press, Uppsala-Leiden. 1998.
3 http://www.soortenbank.nl/