De overige kunstwerken zijn afgevallen om een aantal redenen:

• Kunstwerken die geen versterking nodig hadden en vielen onder beheer en onderhoud;
• Kunstwerken die werden meegenomen in een bestaand dijkversterkingsproject;
• Kunstwerken die van primaire waterkeringen, naar regionale keringen gingen waardoor deze ook buiten de HWBP-subsidieregeling vielen;
• Kunstwerken die alleen op betrouwbaarheid sluiting zijn afgekeurd en daardoor ook geen versterking nodig hadden, enkel een aanpassing in het sluitprotocol.

De focus verlegde zich naar in totaal 9 kunstwerken die binnen HHNK hoog op de prioriteringslijst stonden. In nauwe afstemming met HWBP is er gekozen om een pilot met kunstwerken te starten, waar leren en kennis delen centraal stond. Eén van de geleerde lessen die we kunnen trekken uit het portfoliomanagement van 7 kunstwerken is dat het van toegevoegde waarde is om nadat de beoordeling gedaan is, beter naar de resultaten van deze beoordeling te kijken en op basis van het dominante mechanisme te kijken of er optimalisatiemogelijkheden zijn waardoor versterking en opname op het HWBP programma niet nodig zijn. 

Hieronder is een schema weergegeven dat de stappen laat zien die tijdens het portfoliomanagement van 7 Kunstwerken zijn genomen:

Huidige aanpak portfoliomanagement binnen HHNK

Wanneer we de aanpak van het portfoliomanagement van 7 kunstwerken vergelijken met de huidige aanpak van het portfoliomanagement binnen HHNK zien we dat er in de tussentijd wel zaken zijn gewijzigd, maar geen grote veranderingen hebben plaatsgevonden.

Veranderingen die noemenswaardig zijn, betreffen:

• Procesafspraken binnen HHNK om van beoordeling tot versterking te komen. Dit is goed vastgelegd tussen de voormalige HWBP-afdeling en de beheer afdeling.
• Op landelijk niveau is gewerkt aan uniforme stappen om van beoordeling richting versterking te gaan. Hiervoor is de trajectaanpak gekomen.

Na de beoordeling worden waterschappen gevraagd om een trajectaanpak te doorlopen, die is onderverdeeld in drie verschillende pijlers: Techniek, Omgeving en Langetermijn Strategisch. Aan het einde van de trajectaanpak wordt dan bepaald of een traject uit één of meerdere projecten bestaat en hierna worden de projecten aangemeld bij het HWBP en doorlopen het HWBP instrument Ingangstoets.

Voor HHNK is het van belang dat een juiste momentum is tussen het doorlopen van de ingangstoets en start van een project/ programmering. Op die manier gaat er geen tijd verloren en wordt voorkomen dat kennis achterhaald is.

Geen vaste aanpak

Het portfoliomanagement bij HHNK heeft geen vaste aanpak. De aanpak is afhankelijk van wat op dat moment het beste is om te doen met het betreffende veiligheidsprobleem. Zo worden de 2 projecten binnen HHNK die op dit moment een definitief oordeel hebben op een verschillende manier aangepakt. Bij een project op Texel wordt bijvoorbeeld een nadere veiligheidsanalyse  gedaan om meer grip te krijgen op het daadwerkelijke veiligheidsprobleem, terwijl bij het dijktraject Enkhuizen-Medemblik de trajectaanpak wordt gevolgd. HHNK kiest voor maatwerk, passend bij de trajecten.

Om uiteindelijk te komen tot een programmering voor HHNK, maken zij gebruik van een interne stuurgroep, die bestaat uit de Programma manager als kop van de stuurgroep, de afdeling Beheer als klant en de afdeling PAO als leverancier van capaciteit.

In het verleden werd uitgegaan van een duur van projecten van 6-7 jaar. Met de dijkversterking van Durgerdam zal dit waarschijnlijk 8/9 jaar zijn, omdat met de omgeving is gecommuniceerd dat de aanwonenden 10 jaar de tijd hebben om hun funderingen te versterken. Desalniettemin zal het landelijke HWBP in zijn programmering meer de focus leggen op andere waterschappen, en HHNK een kleine opgave heeft, met lagere urgentie in vergelijking met andere waterschappen die een grotere opgave hebben tot en met 2050.

HHNK beoogt open en transparant aan te geven bij het landelijke HWBP welke beheeropgaven ze meenemen in de versterkingsopgaven. Hierbij wordt duidelijk gemarkeerd wat er Beheer en Onderhoud en dus voor de kosten van HHNK is en wat een versterkingsopgave en dus voor de HWBP-subsidie in aanmerking komt. Het type oplossing wat je kiest voor je versterking kan een kleiner of groter effect hebben op je resterende beheeropgave, waarbij HHNK probeert om de doelmatige versterkingsoplossing te kiezen en deze open en navolgbaar te maken voor het HWBP. HHNK maakt hier ook dankbaar gebruik van haar ervaringen bij HWBP-2 en recentere HWBP projecten.

Toch is er nog veel terrein te winnen in het portfoliomanagement binnen HHNK. Zo zouden bijvoorbeeld opgaves gecombineerd kunnen worden, mensen breder worden ingezet en meerdere kunstwerken samen in een project worden samengevoegd. Ook worden mogelijkheden gezien om te variëren in de marktbenadering, waar in sommige gevallen RAW de voorkeur heeft en in andere gevallen een alliantievorm. Door het toepassen van deze, of soortgelijke maatregelen zou het portfoliomanagement binnen HHNK (nog) efficiënter kunnen worden uitgevoerd. 

Samengevat hanteert HHNK de volgende aanpak

Overige informatie:

De kunst van het kunstwerken - HWBP Maart 2022