Hoe zou de samenleving rond de Eemsdelta (Groningen) zich gaan ontwikkelen? Het debat over een wenselijke toekomstbeeld wordt gevoed met drie scenario's voor het jaar 2050.

Ecodelta 2050:
De regio met haar havens is goed in de productie van schone energie, groene chemie en duurzaamheid. Er is een goede balans tussen mens-natuur en economie. De CO2 uitstoot van multifuel-centrales wordt benut voor plantengroei in een kassencomplex nabij de Eemshaven. De landbouw richt zich op biomassa voor energieproductie. Natuurwaarden worden beschermd door, samen met Duitsland en Denemarken, in te zetten op "meegroeien met de zee" (grootschalige zandsuppleties e.d.). De lage gronden tussen de Eemshaven en Delfzijl veranderen in een kweldergebied met landwaartse kustverdediging. Er onstaan daar aantrekkelijke woonmilieus. Er komen onderzoeks-en onderwijsinstellingen op het gebied van duurzaamheid.

Havendelta 2050:
De havens rond de Eemsdelta vormen een samenhangend havensysteem. Er komt een nieuw eiland voor de kust voor kustverdediging, als haven en windmolenpark en voor energieopslag. Er wordt gezorgd voor goede achterlandverbindingen (weg en rail). Dijkverhogingen zijn ook in 2050 een adequaat antwoord op de zeespiegelstijging.

Stadhaven 2050:
Aan de Eemskust ontstaat een recreatief aantrekkelijk havengebied met het gezicht naar het wad gericht. Er wordt geïnvesteerd in een badplaats, jachthaven, een levendige haven in Delfzijl en verbindingen met de waddenkust.