2.3.2.04. Combining functions in coastal zones (COMCOAST)

Het doel is om een brede waterkeringszone te ontwikkelen die enerzijds beschermt tegen overstromingen en anderzijds multifunctioneel gebruik mogelijk maakt. Door verbreding van de waterkeringzone wordt de dynamiek in het systeem afgevlakt. Hiervoor zijn verschillende mogelijkheden, zowel landwaarts als zeewaarts.

Een landwaartse variant is het golfoverslagbestendig maken van het binnentalud en de bekleding van de dijk. Daarbij wordt over de dijk slaand water tijdelijk opgevangen achter de dijk en vervolgens afgevoerd. Het is ook mogelijk om dit water niet af te voeren en de zone achter de dijk in te richten als overgangszone tussen land en zee. Hier is zilte landbouw, natuur, recreatie en aangepaste bebouwing mogelijk.

De zeewaartse variant is het benutten van voorland (zoals zandplaten en kwelders) als golfbreker. Aan de zeezijde van die voorlanden kunnen golfbrekers worden aangelegd. Als er geen voorland is kan dit ook worden aangelegd met suppleties van slib en/of zand.

In dit EU project (Interreg IIIb) zijn langs de Nederlandse kust een paar pilot projecten uitgevoerd:
Ellewoutsdijk (Westerschelde): hier liggen twee zeedijken met daartussenin een historisch fort. De landwaartse dijk is de officiële zeewerende dijk, de zeewaartse dijk is niet sterk genoeg bij een superstorm. In plaats van een klassieke dijkverhoging zijn deze zeewaartse dijken bestand gemaakt tegen overslaande golven. Het overslaande water wordt achter de dijk tijdelijk opgeslagen;
Perkpolder (Westerschelde): hier worden nieuwe manieren van waterkeren ontwikkelen die ook ruimte biedt voor de gewenste nieuwe (woon en recreatie) functies;
Delfzijl (Groningen): hier is onderzocht of de binnenzijde van een dijk zo versterkt kan worden met versterkte grasmatten dat er een grote hoeveelheid water over de dijk kan lopen zonder dat deze beschadigt.
Deze drie pilot projecten zijn in meer detail beschrijven op afzonderlijke infobladen.