| Section | ||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
Achtergrond
In 2017 was het de eerste keer dat kunstwerken ook, als individu, getoetst werden. Er was dus weinig ervaring met de toetsing van kunstwerken, in tegenstelling tot dijken. Waar erg veel ervaring mee was en dus ook veel kennis beschikbaar. Na de eerste toetsing kwamen er zo'n 350 kunstwerken op de lijst; die ook door het HWBP gefinancierd moesten worden. Er is toen besloten om 5 miljoen (gemiddeld) te rekenen per kunstwerk. Dat betekent dus een flink bedrag. Nu bleek, na een nader onderzoek (door XXX?) dat er binnen HHNK geen 5 miljoen per kunstwerk nodig was, maar dat veel kunstwerken niet eens versterking nodig hadden, en dus ook niet op het HWBP gezet hoefden te worden. Al een hele meevaller dus.
Uitvoering Initiatie
Het idee om de kunstwerkopgave landelijk aan te pakken is er al. Maar dat leek vooralsnog een te grote opgave, mede doordat het onmogelijk lijkt samenwerking tussen verschillende waterschappen en Rijkswaterstaat tot stand te brengen. Waardoor er eerst is gekozen voor een pilot binnen één waterschap. Nu werd er, bij wijze van pilot, gekeken naar 9 kunstwerken binnen HHNK. Waarvan de toetsing nog een keer gedaan moest worden en waarvoor een multidisciplinair expert team is ingeschakeld om alle benodigde kennis samen te brengen. En zo een goed inzicht te krijgen op de daadwerkelijke kunstwerkopgave binnen het gebied van HHNK.
Zo bleek, dat er al 2 kunstwerken afvielen door een simpele aanpassing in het papierwerk; betrouwbaarheid sluiten. Dat was dan makkelijk 10 miljoen verdiend vanuit de landelijke raming.
Voor de overige 7kws werden experts van Watersystemen en Waterketen ingezet (meet en-regeltechniek) en vanuit Henrieke Brandehorst (TAUW) kwam het voorstel om een samenwerking met marktpartijen al vanaf de initiatiefase op te zetten. Een zogenaamd 3 fasen contract; waarin alle betrokken partijen samenwerken om, in feite, een zo klein mogelijke opgave te creëren.
Een aanpak die innovatief is, waarin het nog voor niemand echt duidelijk is wat de uitkomst gaat zijn, maar die wel voor de beste samenwerking en uiteindelijk kostenbesparing zorgt.
Er zijn voor kunstwerken veel zachtere criteria dan voor dijken. Afstand tot de norm is veel buigzamer en de omgeving is van enorm belang. Waardoor er de mogelijkheid tot een kleine(re) opgave is. Èn de vrijheid in de manier van aanpakken ook veel groter is.
Overloop naar verkenning en planuitwerking
De vroege betrokkenheid van een ingenieursbureau en andere marktpartijen heeft tot veel voordelen geleid.
Door deze vroegtijdige en langdurige samenwerking verwachten HHNK en de TFDT:
- Een beter uitvoerbaar ontwerp en eigenaarschap bij de marktpartij voor de gemaakte ontwerpkeuzes dat kan leiden tot een lager risicoprofiel en mogelijk lagere realisatiekosten (sober en doelmatig);
- Behoud van kennis van de marktpartij, ingenieursbureau en aannemer, in het hele proces, waardoor deze kennis gedurende de gehele looptijd van het project is geborgd
- Minder overdrachtsmomenten en daarmee minder kennisverlies en optimalisatie van het proces;
- Uitsparen van marktbenaderingen in de planuitwerkingsfase en de realisatiefase door slechts één Europese aanbestedingsprocedure, wat minder tenderkosten en minder tendertijd (geen tijdsverlies) oplevert. Daarmee een sneller proces tot en met realiseren mijlpaal waterveilig;
- Een plezierige samenwerking om gezamenlijk tot een doelmatig ontwerp te komen en uit te voeren.
...