{table-row}
{table-cell:valign=top}
{hidden}Instructions: REPLACE IMAGE LINK BELOW WITH LINK TO YOUR IMAGE{hidden}
!deltawerken van de toekomst.jpg!
Dit is een korte samenvatting van een presentatie gegeven op de Waterbouwdag 2003, die in het teken stond van de stormramp van 1953. De auteur blikt terug vanuit het jaar 2103. Koningin Beatrix II opent de brug naar de nieuwe eilanden voor de Hollandse kust, Wassenaer-Buiten en Bloemendaal-Buiten. Deze langgerekte eilanden zijn van de huidige kust gescheiden door een groot, met zeewater doorspoeld duinmeer. De Koningin houdt daarbij een toespraak die terugblikt op de ontwikkelingen in de afgelopen 21e eeuw.
De zeespiegel is zoveel gestegen dat in het benedenrivierengebied het waterpeil kunstmatig verlaagd moest worden t.o.v. de zeestand. Eerst is nog de laagwater afvoercapaciteit vergroot door extra spuisluizen te bouwen in de Afsluitdijk en in de Brouwersdam. De Rijnafvoer vindt nu niet alleen plaats via het Haringvliet, maar ook via Grevelingen en Scharrezee, een oude verbinding tussen Grevelingen en Haringvliet, die opnieuw is geopend. Later moesten aan de spuisluizen afvoerpompen worden toegevoegd. In 2103 kan de totale piekafvoer van de Rijn, 20.000 m3/s, via gemalen in de Afsluitdijk, Nieuwe Waterweg, Haringvlietdam en Brouwersdam worden weggepompt. De Rotterdamse havens staan niet meer in open verbinding met de zee, maar bijna alle havenactiviteiten zijn verplaatst naar de 3e Maasvlakte, de z.g. Antrovlakte. Deze grote havenvlakte is deels eigendom van Antwerpen, want via de Schelde zijn de Antwerpse havens ontoegankelijk voor de huidige enorme containerschepen. Deze zeegiganten verbinden de wereldeconomieën van de verschillende continenten, met een minimum aan energieverbruik.
Ondanks de gestegen zeespiegel is Nederland steeds minder een diepe put achter een rij hoge duinen en zeedijken. Het is gebruikelijk om nieuwe woongebieden vóór bebouwing tot ruim boven NAP te verhogen met zand dat uit de Noordzee wordt gewonnen. Op sommige plaatsen vormen nieuwbouwwijken een dijkring rond oude laaggelegen steden.
De Antrovlakte en de eilandenrij voor de Hollandse kust vormen een nieuwe zeewaartse kustlijn. Deze wordt in de komende decennia uitgebreid naar de Zeeuwse Delta. In de Oosterschelde zijn alle intergetijdegebieden door zandhonger en zeespiegelstijging verdwenen. Op de zeerand van de Voordelta wordt op initiatief van de Hollandse-Vlaamse Euregio een eilandenboog opgespoten, waarachter zich nieuwe zeearmen en intergetijdegebieden gaan ontwikkelen. Deze bieden compensatie voor het verlies aan natuurwaarden in de Zeeuwse Delta. Door het warmere klimaat en het langere zomerseizoen wordt de nieuwe Zeeuws-Vlaamse eilandenboog ook een toplocatie voor toerisme en recreatie. De aanleg van de nieuwe kustlijn is afgekeken van de manier waarop de natuur (vnl. golfwerking) in het verleden de Hollandse strandwal heeft opgebouwd en met een duinenrij heeft versterkt. Door optimaal aan te sluiten bij deze natuurlijke kustvormingsprocessen wordt het toekomstig onderhoud van de nieuwe kustlijn geminimaliseerd.
{table-cell}
{table-row}
{table-row}
{table-cell:colspan=2}
{table-cell}
{table-row}
|