Eindeloos land winnen op de zee en behouden is een achterhaald principe. Door de stijgende zeespiegel en de dalende bodem is dat niet meer vol te houden. We kunnen niet eeuwig de kust opspuiten met zand. Er moet nu al veel extra oppervlaktewater worden ingepland in de ruimtelijke ordening van Nederland om piekafvoeren van rivieren op te vangen. Waar halen we de ruimte vandaan?
Zee-delijkheid is een strategische visie op de ruimtelijke uitwerkingen voor de komende tweehonderd jaar.
Eerst zal het land verwateren en wordt begonnen met het aanleggen van duindammen die de natuurlijke eilandvorming moeten stimuleren. Er komen allerlei eilanden: drijvende, opgepoten, boorplatvormige. Zo onstaat een randstad-eiland met hoge bevolkingsdichtheid en natuureilanden tussen Voorne en het Zwin. Het Groene Hart wordt het Blauwe Hart. Beide processen, verlanding en verwatering, zullen samen van Nederland een archipelago maken naar Stockholms voorbeeld.
Er ontstaat een nieuwe levensstijl en een nieuw soort economie. ICT'ers hebben de uitdaging om de communicatie in deze flexibele samenleving te ondersteunen, civiel technici en werktuigbouwkundigen zoeken samen naar nieuwe wijzen van transport en boeren gaan ocean-farmen.
Er komt nieuw eten (een hype van suchi met vis en zeekomkommer), nieuw onderwijs (klasse meetings via internet), nieuwe sporten (watervoetbal, strandraces), nieuwe woonvormen (communes of alleen op een onbewoond eiland), nieuwe normen en waarden en ga zo maar door.
Deze visie won een ontwerpwedstrijd van de Stichting Toekomstbeeld der Techniek en het Innovatienetwerk Groene Ruimte en Agrocluster.
