Het idee 'Holland - Bolland' gaat uit van een bolle kustlijn. De kustboog wordt gevormd door een rij in zee opgespoten eilanden van de Voordelta bij Schouwen tot aan Texel. Achter een dergelijke eilandenrij ligt een getijdegebied zo groot als de Waddenzee. Het plan gaat er vanuit dat op de buitenoevers van de eilanden aanzanding zal plaatsvinden. Technisch kunnen we het aan, maar het vraagt om een bezinning van onze samenleving. Op Europese schaal is de betekenis van een extra reepje Nederland slechts gering. De volgende vragen zijn opportuun: waarom streven we niet naar het beter benutten van mogelijkheden van een verenigd Europa? Is Nederland wel een echt recreatieland waarvoor behoefte is aan meer kust? Moeten we blijven streven naar de rol als distributieland of waterbouwland? Kiezen voor Bolland betekent dat we aan de ontwikkeling van de Nederlandse delta een nieuwe dimensie toevoegen. De afweging kan niet alleen gemaakt worden op basis van een kosten-baten berekening op de korte termijn. Er moet in de eerste plaats een toekomstbeeld aan ten grondslag liggen dat binnen onze samenleving een breed draagvlak heeft.
Dronkers geeft echter ook aan dat een eilandenrij de achterliggende kust niet zo'n goede bescherming biedt: het verhindert duinvorming en bevordert opstuwing van het hoogwater tijdens storm. Bovendien wordt door de lagune tussen de eilanden en het vaste land, zand aan het kustsysteem onttrokken. Een eilandenrij schept mogelijkheden voor natuur, recreatie, wonen, toerisme, vliegveld in zee, havens, industrie, enz. Combinatie met winning van getijde-energie is een mogelijkheid, al is het rendement hiervan vrij matig vanwege het geringe getijverschil in dit deel van de Noordzee.
