In droogmakerijen is sprake van veel brakke kwel, maar in de zomer ook van verdroging van de veengrond. Daarnaast is er ook een grote vraag naar groene woonmilieus.
Droogmakerijen zijn voormalige stukken open water in laag Nederland. Ze liggen enkele meters lager dan de aangrenzende veengebieden en kampen met brak water dat uit de diepere ondergrond opkwelt. Het idee is om een groot zandpakket aan te brengen in een droogmakerij.
Op het zandpakket kan in de eerste plaats gebouwd worden. In het zandpakket vormt zich een zoetwaterlens dat tegendruk geeft aan het grondwater uit de aangrenzende veengebieden. Om de zandpakketten komen waterplassen. De 'nieuwe duinen' met waterplas kunnen grenzend aan elkaar worden aangelegd, waarbij de duinen als waterkering fungeren.
Voor bijvoorbeeld Polder Groot-Mijdrecht wordt gedacht aan het aanbrengen van 50 à 60 miljoen kuub op te brengen grond. Daarmee onstaat 800 ha duinlandschap, een nieuwe dorpenring en 10.000 woningen (10 tot 40 woningen per ha) en 1.300 ha open water op boezemniveau.
Ter vergelijking: voor de aanleg van IJburg (18.000 woningen) wordt in totaal circa 25 miljoen kuub zand opgespoten in het IJmeer. Voor de kust bij Hoek van Holland is in 1970 een nieuw duingebied van 150 ha aangelegd met 20 miljoen kuub zand.
