Blijft het de komende eeuwen mogelijk om in het Deltagebied in Zuidwest Nederland veilig te wonen en werken? Door de klimaatveranderingen krijgt het gebied incidenteel met extreme pieken in de afvoeren van Rijn en Maas te maken. Aan de zeezijde stijgt de zeespiegel zodat dijken en de stormvloedkeringen steeds zwaarder beproefd worden. Welke keuzes in inrichting van het gebied moeten gemaakt worden om tijdig op deze ontwikkelingen te anticiperen?
In de Delta hangen hoogwaterbescherming en waterhuishouding nauw samen met landgebruik en natuurontwikkeling. Gedeputeerde Staten van Zeeland onderkent dat keuzes moeten worden gemaakt en dat dit in samenspraak moet gebeuren met de belanghebbenden in de regio. Belangrijke vraagstukken zijn bijvoorbeeld:
-wordt de zuidwestelijke Delta weer een dynamisch gebied van estuaria? Of blijven we vertrouwen op beproefde methoden van dijkringen met hogere dijken om de zee buiten te houden en grote pompen om het rivierwater kwijt te kunnen?
-hoe wordt de zoetwatervoorziening voor de landbouw geregeld in het vruchtbare Deltagebied dat te kampen krijgt met verzilting en droogte?
De Kaart van de zuidwestelijke Delta geeft een aanzet tot een perspectief op lange termijn. De kaart toont onder meer de volgende veranderingen:
-geen smalle maar zeer brede waterkeringszones, met overslagbestendige dijken langs de Wester-en Oosterschelde;
-geen afgesloten Grevelingenmeer maar een open estuarium dat weer een verbinding vormt tussen de rivieren Maas en Rijn en de Noordzee, een afgesloten;
-een stormvloedkering in het achterland bij Rotterdam en Dordrecht om de steden tegen hoogwater op de rivieren te beschermen;
-kunstmatige zandbanken voor de kust die worden onderhouden om de zandtekorten in de Oosterschelde en Voordelta op te heffen zodat de kust meegroeit met de zeespiegelstijging.
Een groep jonge ambtenaren, het zeehondenteam, gebruikt de kaart als hulpmiddel bij de gesprekken met belanghebbenden in de regio over de richting waarop de Delta zich zou moeten gaan ontwikkelen.
