Home

Brakwatergrondel - Pomatoschitus microps

Algemeen

Habitat beschrijving

Algemeen voorkomen

Grondels (Godiidae) komen zeer talrijk voor in het ondiepe water van bijna alle zeeën. Deze bodemvissen worden gekenmerkt door twee rugvinnen en aaneengegroeide buikvinnen waarmee zij zich in zwak stromend water aan de ondergrond kunnen vastzuigen #1.

Brakwatergrondel (Pomatoschistus microps) is een klein visje, wordt circa zes centimeter lang en heeft een doorzichtig lichaam en vinnen #2.De Brakwatergrondel is een typisch estuariene soort en komt uitsluitend in ondiepe kustwateren en estuaria voor tot een diepte van ongeveer 2 meter. Ze leven op zandige, kleiachtige of modderige bodems en zijn algemeen talrijk in de ondiepe geulen (0.2 tot 2 m diepte). In de late herfst, als de temperatuur zakt beneden 5 a 7 graden Celsius migreren de Grondels naar de diepere geulen om te overwinteren.Blijft de temperatuur boven 7 graden Celsius, dan treedt deze wintermigratie niet op #1.

In het Veerse Meer is de Brakwatergrondel is een algemeen voorkomende Grondelsoort. Andere soorten die regelmatig worden waargenomen zijn de Zwarte Grondel (Gobius niger) en het Dikkopje (Pomatoschistus minutus) #1.

Voedselhabitat en strategie

Brakwatergrondel leeft van ongewervelde bodemdiertjes,waaronder kleine kreeftachtigen en wormen #2.

Reproductie en migratie

In de zomer van het tweede levensjaar paait de grondel in estuaria #1. Elders kunnen ze al in hun eerste levensjaar paren #2. Vrouwtjes kunnen meerdere keren per seizoen paaien. Het Mannetje van Brakwatergrondel heeft in de paaitijd een zwarte tot blauwe vlek in de eerste rugvin. Brakwatergrondel zet zijn eieren af onder of tussen stenen, schelpen of waterplanten #2.

Dosis-effect relaties

Brakwatergrondels kunnen sterke schommelingen in temperatuur en zoutgehalte goed verdragen. Ze leiden echter sterk onder koude winters, met als gevolg dat de aantallen sterk kunnen variëren #1.

Brakwatergrondels hebben een brede zouttolerantie en kan zowel in zout als zoet water leven. Als de regel bevindt de Brakwatergrondel zich in estuaria bij voorkeur in gebieden met een zoutgehalte tussen de 15 en 30 promiel.

Brakwatergrondels komen voor in ondiepe gedeelten (20 cm tot 2 meter). Alleen als de temperatuur beneden de 5 a 7 graden Celsius daalt trekt hij naar de diepere geulen. Bij bemonsteringen in het Veerse Meer, uitgevoerd in december 1996 zijn Brakwatergrondels aangetroffen tot een maximale diepte van 17 meter.

zoutgehalte (promiel)	HGI
0	0
10	0
15	1
30	1
35	0

Referentie: #1

waterdiepte (m)	HGI
0	0
0.5	0
1	1
5	1
10	0

Referentie: #1

Onzekerheid en validatie

 De dosis-effect relaties zijn niet gevalideerd.

Toepasbaarheid

De reponse functies zijn toepasbaar voor het Veerse Meer #1

Voorbeeld project

Er is op dit moment geen voorbeeld project aanwezig.

Referenties

1 Wijsman, J. Onderzoek naar de toekomstige waterkwaliteit en ecologie van het Veerse Meer. Studie naar het effect van het doorlaatmiddel en aanvullende maatregelen. Deel 2: Opzet en verificatie van de Habitat Evaluatie Procedure. WL|Delft Hydraulics. november 2002
2 www.ravon.nl (Brakwatergrondel) 26-11-20